حاج احمد افشار، صاحب «چای احمد» و یکی از افراد خیر ایرانی درگذشت. افشار که دزفولی بود، بیمارستان‌ها، مدارس، موسسات خیریه در ایران و سایر کشورهای دنیا مثل هندوستان، سیری لانکا، چچن و دیگر نقاط از خود به جا گذاشته است.

کمتر ایرانی یافت می شود که اسم چای احمد را نشینده باشد. در منزل اکثر ایرانی‌ها چای احمد یافت می‌شود بدون آنکه بدانند صاحب آن کیست. روز پنج شنبه، حاج احمد افشار صاحب چای احمد که یکی از نادر خیرین ایرانی اهل دزفول است به قله ابدیت پیوست. در بین دزفولی ها و بسیاری از ایرانیان معروفیت ایشان نه بخاطر چایش که بخاطر انجام کارهای بشردوستانه اش بود. هیچ دزفولی نیست که از بیمارستان افشار که او بنیادش نهاده بود بهره مند نشده باشد. زمانی که در شهر دزفول تنها یک شیر و خورشید(حلال احمر) با حداقل امکاناتی که عمدتاً جوابگوی نیازهای درمانی بهداشتی شهر بزرگی چون دزفول و اطرافش نبود، وجود داشت، او اقدام به تاسیس اولین بیمارستان مجهز در این شهر کرد. بعلاوه یادآوری می شود که بیمارستان جندی شاپور در دوران شاه قبلی در اهواز توسط خاندان افشار مرمت شد و مبدل به آن بیمارستان معروف جندی شاپور گشت که افتخار خوزستان و ایران گردید. قبل از آن بیمارستان جندی شاپور در اهواز علیرغم سابقه تاریخی اش یک بیمارستان کوچکی با امکانات محدود بود و در ضمن بیمارستان شماره ۲ جندی شاپور در منطقه گلستان اهواز با یاری حاج احمد افشار و خانواده اش پی ریزی و ساخته شد.

در اهواز و دزفول هیچ نیازمندی به در خانه آنان نرفت که نا امید برگردد. به بسیاری از محصلین ندار پول می‌داد تا به ادامه تحصیل بپردازند. در ایام عید نوروز برای اکثر محصلین غیر مرفه مدارس لباس نو تدارک می‌دید و بین آنان بخش می کرد. حاج احمد فشار و خانواده‌اش خدمات عدیده ای به نوع بشر کرده‌اند. آن مرحوم تنها بنیانگذار بیمارستانی در دزفول و اهواز نبوده است. ساخت بیمارستانها، مدارس، موسسات خیریه در ایران و سایر کشورهای دنیا مثل هندوستان، سریلانکا، چچن و ……. اعمالی هستند که باعث شده‌اند آنان بتوانند در قلوب بسیاری از مردم جهان جای بگیرند و آنان را شاد کنند.

انسانیت انسان، به توجه‌ای است که انسان‌ها به انسانهای دیگر نشان می‌دهند. اولین بار که او را دیدم مهربانی‌اش را با تمام وجودم احساس کردم و زیبائی واقعی نیکی را در صورتش یافتم. او اصلی‌ترین امدادگر انجمن حمایت از معلولین ایرانی بود و توجهی خاص به معلولان و انجمن داشت و همواره جویای وضعیت انجمن بودند. مرحوم حاج احمد سنبل بشر دوستی و انسانیت بود او الگوی انسانیت جامعه‌ای بود که امروز انسان و انسانیت به پائین ترین سطحش تنزل کرده است.

در دورانی که بی توجهی به انسانیت و انسانها و مسائل اخلاقی به سطح نازلی سقوط کرده است و بسیاری نظاره گر مرگ انسانیت شده اند، شادروان حاج احمد با اقدامات خیرخواهانه خود بذر انساینت می پاشید تا به انسانیت جان و شادابی دهد. او با کمک کردن به دردمندان و در آغوش گرفتن بی پناهان با دستان پر مهرش مبدل به مرید واقعی حضرت علی (ع) شده بود. علی گونه کمک می کرد و هیچگاه احسان و نیکی خود ر ا آلوده به منت نمی کرد. وقتی یکی از تلویزیون های ایرانی با من تماس گرفته بود تا از او مستندی بسازد، این پیام را به ایشان رساندم، در پاسخ گفت: “حاضرم بشرطی که فیلمم را بعد از مرگم نشان دهند.»

پست هاي مشابه:
کلاهبرداری ۵ میلیاردی ۴ هکر ایرانی از بانک‌های کشور
دختران باردار زیر 18 سال به همراه عکس
اندازه مردمک احساسات را نشان می دهد
کلاه قرمزی به علت فقر و مشکلات مالی امسال به تلویزیون نمی آید
ایران تولید کننده زعفران، اسپانیا صادر کننده
«حمله به تل آویو» پاسخ ایران به «بتلفیلد ۳»
وزیر ارتباطات: برخی آنتی ویروس‌های خارجی جاسوس هستند
بحران شوهر برای 1میلیون دختر ایرانی
آرایش غلیظ «خاله شادونه» در برنامه!
دستور رفع انسداد سایت گوگل در صورت صلاحدید ابلاغ می‌‌شود
مقایسه پراید ٢٠١٢ کره ای و پراید سایپا
خودروهای ایرانی ANG سوز می‌شوند- راه‌اندازی جایگاه‌های سوخت خانگی
ايران رتبه يک در مصرف نوشابه!!!!
پلیس فتا: باند داف‌هاي تهران در فيسبوك متلاشي شد
کفش های پاشنه بلند، زنان را دچار جنون و شیزوفرنی می کند!