در سيرك پای بچه فيل را با طناب به تنه درختی مي بندند و او هرچه تقلا ميكند، نمي تواند خود را آزاد كند.
اندك اندك باور ميكند تنه درخت از او نيرومند تر است.
هنگاميكه فيل بزرگ و نيرومند شد كافيست پای فيل را به نهالی ببندند.
او براي آزادكردن خود تلاش نمي كند.

ما نيزاغلب اسير بندهای شكننده ايم اما چون به قدرت تنه درخت عادت كرده ايم شهامت مبارزه نداريم.
بي آنكه بفهميم تنها يك عمل متهورانه ساده برای دست يافتن ما به آزادی كافيست.
(پائولو کوئيليو)

پست هاي مشابه:
شباهت سرنوشت دانشگاه آزاد با زندگی فردوسی
وطن فروشی کاپیتان سابق تیم ملی ایران در خارج
بد نیست گاهی از اجانب هم بیاموزیم!
چگونه امامزاده های ایران 7 برابر شد!؟
وای اگر 5 شنبه ها هم تعطیل شود…!
فساد اخلاقی همسر باعث استعفای آقای وزیر شد
ستاره دریایی
مورچه اخراجی
سفر مهندس و برنامه نویس!
تفاوت زن قدیم ایرانی با زن جدید ایرانی
دماغ عمل نکرده
اندر احوالات زائران اربعین حسینی به کربلا
تفاوت استفاده از عابر بانک در پسرها و دخترها
کاریکاتور: شمارش زنان خیابانی!
پ نه پ جدید دی ماه ۱۳۹۰