در سيرك پای بچه فيل را با طناب به تنه درختی مي بندند و او هرچه تقلا ميكند، نمي تواند خود را آزاد كند.
اندك اندك باور ميكند تنه درخت از او نيرومند تر است.
هنگاميكه فيل بزرگ و نيرومند شد كافيست پای فيل را به نهالی ببندند.
او براي آزادكردن خود تلاش نمي كند.

ما نيزاغلب اسير بندهای شكننده ايم اما چون به قدرت تنه درخت عادت كرده ايم شهامت مبارزه نداريم.
بي آنكه بفهميم تنها يك عمل متهورانه ساده برای دست يافتن ما به آزادی كافيست.
(پائولو کوئيليو)

پست هاي مشابه:
توانا بود هرکه...
مناظره شاعران مرد و زن
مرد بودن چه لذت بخشه!
مفهوم بازاریابی: با من ازدواج کن
داستان کوتاه اهداء خون
نامه اموات
اعترافات تکان دهنده
داستان مبادله "زیبایی" با "پول"
روایت امین تارخ از سرانجام دختری که به خواسته بیشرمانه «نه» گفت
تقسیم ثروت در ایران
تا حالا دقت کردین؟!!
وصیت نامه منتشر نشده بزبز قندی
سخت ترین سوال مصاحبه استخدام!
خودت پل خودت را بساز!
راه بهشت