در سيرك پای بچه فيل را با طناب به تنه درختی مي بندند و او هرچه تقلا ميكند، نمي تواند خود را آزاد كند.
اندك اندك باور ميكند تنه درخت از او نيرومند تر است.
هنگاميكه فيل بزرگ و نيرومند شد كافيست پای فيل را به نهالی ببندند.
او براي آزادكردن خود تلاش نمي كند.

ما نيزاغلب اسير بندهای شكننده ايم اما چون به قدرت تنه درخت عادت كرده ايم شهامت مبارزه نداريم.
بي آنكه بفهميم تنها يك عمل متهورانه ساده برای دست يافتن ما به آزادی كافيست.
(پائولو کوئيليو)

پست هاي مشابه:
امیرکبیر و لاتاری
کشف قبیله ی گمشده در امازون
برخی واقعیتها
طرز حمام رفتن دختر ها و پسر ها
بد نیست گاهی از اجانب هم بیاموزیم!
شغل دوم گزارشگران فوتبال صدا و سيما
اندر حکایات ضرب المثل های مدرن…
نحوه برخورد بودا با یک زن ...!!
فقط یه ایرانی میتونه……
چگونه امامزاده های ایران 7 برابر شد!؟
مزایای اینترنت کم سرعت در ایران؟
روایت امین تارخ از سرانجام دختری که به خواسته بیشرمانه «نه» گفت
تا حالا دقت کردین؟!!
نصايح امروزی لقمان حكيم به پسرش
مردی که از شیر سينه همسرش پنیر درست می کند!